Sonntag, 1. August 2010

Sedih..

Kenape dok tak dok sedih nih..?
Sedihlaa..
sedih tgk blog yg dh lame x diupdate..
kesian kt nabhan..
lame ibu x bercite psl dia..
yg skrg semakin byk peelnye..
yg kekdg membuatkn ibu hilang sabar..
geram+marah yg tertahan..

xtaula..
skrg ni mcm makin susah nk kawal perasaan marah..
kekdg lps marah.. rase menyesal plak..
tp kalau x marah..
dia buat lg..
bknnye ibu marah x bertempat..
ibu marah bile ibu dh pesan.. tapi dibuat jgk.
Contohnye kejadian baru tadi berlaku..
dia terkencing kt lantai depan toilet..
x sempat nk masuk toilet lg..
SEBABNYE..
nabhan skrg suke sgt tahan kencing..
kekdg ibu dh siap tanye..

nabhan nk 'shoo' ke??

still dia akn jwb

'nein'..
'tak'..

bila dh sampai tergedik-gedik xleh tahan sgt dh pon
still x ckp ape²..
bile kite tanye baru dia kate nak..
tu yg kekdg sampai x sempat² tuh..
sbb dh TERLAMPAU xtahan sgt dh..
haiihh.
ape fesyen xtau skrg nih.
Menguji kesabaran betoi ..
dahla hormon ibu x berapa stabil skrg ni..
silap² buleh jadi kes dera anak..
ish nauzubillah..

Ape² pon..
ibu nak nabhan tau..
yg ibu syg sgt kat nabhan..
ibu marah bkn tanda benci..
tapi sbb ibu SAYANG nabhan..

Ingatlah wahai anakku..

Kalau ibu marah skalipon..
jgnla disimpan dihati ye sayang..
sbb ibu marah xkn lame..
perasaan marah ni mudah hilang..
tetapi..
perasaan SAYANG ibu pd anak ibu x pernah padam
walau apepon kesalahan anak ibu buat..
sbb perasaan itula
yg akan kekal selamenya dlm hati ibu.


2 Kommentare:

Lin hat gesagt…

sedih lak bace post ni. sobs3.

syahida hat gesagt…

satu hari lin jgk akan rase perasaan ni :)